Impact van veekwekerij

Kun je ecologisch en moreel verantwoord dieren eten?

In andere artikels hebben we reeds aangekaart dat vleesproductie schadelijk is voor het milieu op verschillende manieren. Daarnaast hadden we het ook kort over de ethische kant van de massaproductie van vlees. Kunnen we met deze kennis nu concluderen dat vlees eten volledig onethisch is, en dat we het moeten afzweren?

Die vraag stelde ook auteur Jonathan Safran Foer zich enkele jaren geleden. Nadat hij zijn hele leven had geslingerd tussen vegetarisme en vlees eten, besloot hij voor zichzelf een antwoord te zoeken op de vraag in de titel van dit artikel: hij stond namelijk op het punt een zoontje te krijgen, en hij wilde weten of hij zijn zoon nu beter als vegetariër zou opvoeden of niet. Om tot een gebalanceerd antwoord te komen, deed hij drie jaar aan research, die hij verwerkte tot het boek Dieren eten. Hij bestudeert de industriële vlees- en visindustrie, de biologische veekwekerij, interviewt boeren en dierenrechtenactivisten, worstelt met de ethische en sociale kanten van vlees eten, om uiteindelijk voor zichzelf te besluiten: nee, ik kan niet moreel en ethisch verantwoord vlees eten, dus vanaf nu ben ik vegetariër, en mijn kind ook.

Safran Foer’s conclusie is persoonlijk: je kunt zijn boek lezen en zelf een andere conclusie trekken. Maar het is wel interessant om zijn argumenten en research te bekijken. Hij ging immers met PETA-activisten inbreken in industriële kwekerijen, en beschrijft de wantoestanden die zich in de vleesindustrie afspelen. Wat hij vindt: de volledige veronachtzaming van dierenleed; een wereld waar dieren als wegwerpbestek zijn; veel antibiotica en andere vuiligheid; en vooral hele sterke lobby’s die ervoor zorgen dat elke vorm van regulering rond de verbetering van dierenwelzijn ofwel van de tafel wordt geveegd, ofwel zo word verwaterd dat er niets meer van overblijft.

Dat roept vragen op over de ethische verantwoording van dieren kweken op dergelijke wijze, maar ook over de kwaliteit van wat we nu eigenlijk binnenspelen. Safran Foer geeft zelf toe dat hij ook lokale, kleinschalige, biologische boerderijen bezocht heeft, waar dieren met liefde worden opgevoed tot hun tijd gekomen is. De situatie mag voor deze dieren veel beter zijn, de auteur heeft te veel leed gezien om er nog deel van te willen zijn. Maar als je zelf geen vegetariër wenst te worden, kan het wel voordelig zijn voor jouw gezondheid, die van je familie, de dieren en het milieu, om dergelijke kleine projecten te steunen in plaats van de reuzen zonder verantwoording.